Eldest

ซื้อ Eldest เอลเดสต์ ซึ่งเป็นภาคต่อของ Eragon เอรากอน มาดองได้ซักระยะนึง พึ่งมีเวลาหยิบมาอ่าน ปกติไม่ใช่แฟนพันธุ์แท้นิยายแฟนตาซีซักเท่าไหร่ แต่ชุดนี้อ่านแล้วสนุกน่าติดตามตั้งแต่เล่มแรก ที่สำคัญ หนาดี อ่านสะใจ ไม่ใช่แบบมาวูบวาบสั้นๆ วันเดียวจบ และไม่ใช่หนาเพราะอธิบายละเอียดขนาดลมพัดขนขยับด้วย เนื้อเกือบล้วนๆ พวกพรรณาก็มีบ้างแต่ไม่ถึงกับน่ารำคาญ ผมชอบเรื่องนี้เป็นพิเศษเพราะเห็นพัฒนาการของตัวเอกคือ เอรากอน อย่างละเอียด ไม่มากเกินไป ไม่น้อยเกินไป อ่านไปอ่านมานึกว่าแต่งโดยกิมย้งซะอีก

เล่มนี้เป็นเล่มที่ 2 ตอนจบเล่มแรกนั้นเอรากอนชนะเงาดูซาร์แบบฉิวเฉียด รอดมาได้แบบหวุดหวิดมาก แต่ก็เจ็บปางตาย ที่แย่ที่สุดคือมีแผลที่รักษาไม่ได้พาดกลางหลัง ฟังดูไม่แย่มาก แต่จริงๆ แล้วแย่สุดๆ วันดีคืนดีจะเจ็บแผลมากจนสลบ อ่านถึงตรงนี้แล้วนึกถึงเหล็งฮู้ชงกับเตียบ่อกี้ขึ้นมาทันใด หลังจากที่พอมีแรงก็เร่งเดินทางไปเรียนวิชาเพิ่มเติมที่นครของเอลฟ์ การเดินทางครั้งนี้มีโอริกกับอารีอาไปด้วย ทุกอย่างราบรื่นดี ไปถึงแล้วต้องช็อครอบใหม่ กลายเป็นว่ามีมังกรกับคนขี่เหลืออีกหนึ่งคู่ชื่อ ออโรมิส กับ เกลดูร์ แต่ไม่อยู่ในสภาพที่จะสู้ใครได้จึงต้องซ่อนตัวรอที่จะสอนวิชาให้กับคนขี่รุ่นใหม่เพื่อสู้กับกัลบาทอริกซ์ ออโรมิสสอนเอรากอนเกือบทุกอย่างตามขั้นตอนเป๊ะ แต่ปัญหาใหญ่ก็ยังคงเป็นแผลที่หลังซึ่งสร้างปัญหาให้ตลอดเวลา

หนึ่งในเนื้อหาที่เรียนมีเรื่องภาษาโบราณด้วย ในภาคแรกเอรากอนให้พรเด็กทารกคนนึง แล้วซาเฟียราก็ให้สัญลักษณ์ของคนขี่มังกรเป็นของแถม ออโรมิสบอกว่า เอรากอนออกเสียผิดไปนิดนึง แทนที่จะบอกว่าป้องกันตัวเอง กลายเป็นต้องป้องกันคนอื่น ยอมเสียสละเพื่อคนอื่นซะนี่ แต่ผลของสัญลักษณ์แถมนี่ไม่รู้ว่าจะเป็นไง อีกด้านหนึ่งเด็กทารกนั้นก็โตขึ้นรวดเร็วมาก ตอนนี้พูดได้แล้ว มีพลังพิเศษที่จะรับรู้ความทุกข์ของคนอื่น และต้องหาทางช่วยคนอื่นด้วยไม่งั้นจะรู้สึกทรมาน เด็กคนนี้เลือกที่จะช่วยคุ้มครองนาซูอาดาซึ่งโดนลอบทำร้ายหลายครั้ง

หลังจากที่ฝึกกับออโรมิสมานานก็ดูเหมือนว่าจะถึงจุดที่ไม่ค่อยก้าวหน้าเพราะติดที่แผลบนหลังทำให้มีแรงไม่พอ โชคดีที่ได้รับการรักษาจากวิญญาณมังกรเป็นกรณีพิเศษ ซึ่งการรักษานี้ทำให้หน้าตาเปลี่ยนกลายเป็นเอลฟ์มากขึ้นและแผลทุกอย่างบนตัวก็หายไปหมดด้วย หลังจากนั้นเอรากอนก็มีกำลังเท่าๆ กับเอลฟ์

เมื่อมีพระเอกก็ต้องมีนางเอก งานนี้นางเอกคงหนีไม่พ้นอารีอา แต่ดันติดปัญหาเรื่องเอลฟ์กับมนุษย์ซะได้ แม้ว่าจะเป็นคนขี่มังกรแต่ก็ยังเป็นมนุษย์อยู่ดี เรื่องที่ดูจะเป็นปัญหามากที่สุดก็คืออายุ อารีอาอายุประมาณ 100 ปี ดูยังไงก็แก่กว่าแน่ๆ เอรากอนดันไปสารภาพรัก 2 ครั้งโดนยันกลับมาทั้งสองครั้ง น่าสงสารมาก

ทางด้านโรรันกลับมาที่บ้านแล้วโดนพวกราซัคตามล่าเลยกลายเป็นว่าต้องอพยพกันทั้งหมู่บ้านเพื่อตามไปช่วยคาทรีน่า มาเจอกับเอรากอนอีกทีตอนสู้กับจักรวรรดิโน่น เล่มนี้โรรันมีบทบาทพอใช้ได้ทีเดียว

แต่เรื่องที่เป็นช็อคเล็กๆ กลับเป็นเมอร์ทักซ์ กะว่าไม่ตาย แต่ไม่คิดว่าจะได้มังกรอีกตัวมาง่ายๆ แถมตอนสู้กับเอรากอนดันชนะสบายๆ ด้วย ปิดท้ายด้วยการยึดดาบซาร์ร็อคกลับไปด้วยเหตุผลว่า บุตรคนโตมีสิทธิ์ได้รับมรดกจากผู้เป็นพ่อ พูดง่ายๆ พ่อของเอรากอนคือมอร์ซานนี่เอง โอ้ว พล็อตนี้ นึกไม่ถึงจริงๆ นึกว่าจะเป็นบรอมไม่ก็กัลบาทอริกซ์ ตอนนี้เอรากอนก็ไม่มีอาวุธแล้ว เดี๋ยวคงกลับไปเอาที่ใต้ต้นเมนัวที่เมืองเอลฟ์

สนุกจัดจนแทบอดใจรอเล่ม 3 ไม่ไหว

Tags: ,

Reply