หนึ่งในหนังสือที่ผมซื้อมาดองไว้อีกเล่มก็หนีไม่พ้น Speaker for the dead หรือ วาทกะแด่ผู้ล่วงลับ ซึ่งเป็นตอนต่อจาก Ender's Game อันแสนจะตื่นเต้นไปกับเอนเดอร์ที่เป็นอัจฉริยะด้านการวางแผนเพราะสามารถเข้าใจผู้อื่นได้อย่างถ่องแท้ในเวลาอันสั้นทำให้การแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้อย่างถูกต้อง แม้จะมั่วก็ยังมั่วถูก ภาคแรกจบแบบไม่จบ หลังจากที่ถล่มแมงเรียบอย่างไม่ตั้งใจไปแล้ว เอนเดอร์ก็รู้สึกผิดอย่างแรง กลับบ้านก็ไม่ได้ ถ้ากลับไปคงมีสงครามกับปีเตอร์แน่ แต่ยังดีที่ก่อนที่แมงจะตายหมด นางพญารวงรังได้เก็บดักแด้ของตัวเองไว้ในที่ๆ มีแต่เอนเดอร์เท่านั้นจะสามารถพบได้ แม้จะเป็นดักแด้แต่ก็ยังสามารถพูดคุยกับเอนเดอร์ได้ทางคลื่นสมองโดยตรง ในดักแด้ยังมีไข่อีกเป็นหมื่นฟองรอเวลาและสถานที่เพื่อฟักออกมาใหม่ เอนเดอร์จึงถือเป็นหน้าที่ของตัวเองที่จะแก้ไขในสิ่งที่ทำผิดไปแล้ว สิ่งที่เค้าทำมี 2 อย่าง อย่างแรกคือเขียนหนังสือ วาทกะแด่ผู้ล่วงลับ เพื่ออธิบายทุกอย่างเกี่ยวกับแมง แล้วเอาไปรวมกับ เฮยีมอน ที่เขียนโดยวาเลนไทน์ซึ่งอธิบายเหตุการณ์บนโลกตอนนั้น หนังสือชุดนี้ถูกกระจายไปทั่วโดยที่ไม่มีใครผู้แต่งที่แท้จริง อีกอย่างที่ทำก็คือเดินทางกับวาเลนไทน์ค้นหาดาวที่เหมาะสำหรับแมงเพื่อปลุกนางพญารวงรังขึ้นมาอีกครั้ง นั่นคือจุดจบของภาคแรกและเป็นจุดจบในภาคสอง หลังจากผ่านมา 3000 ปี เอนเดอร์เดินทางมาแล้ว 15 ดาว อายุของเอนเดอร์ตอนนี้แค่ 35 ปีเท่านั้น ตอนจบภาคแรกอายุ 11 ผ่านมาแค่ 24 ปี

ซื้อ Eldest เอลเดสต์ ซึ่งเป็นภาคต่อของ Eragon เอรากอน มาดองได้ซักระยะนึง พึ่งมีเวลาหยิบมาอ่าน ปกติไม่ใช่แฟนพันธุ์แท้นิยายแฟนตาซีซักเท่าไหร่ แต่ชุดนี้อ่านแล้วสนุกน่าติดตามตั้งแต่เล่มแรก ที่สำคัญ หนาดี อ่านสะใจ ไม่ใช่แบบมาวูบวาบสั้นๆ วันเดียวจบ และไม่ใช่หนาเพราะอธิบายละเอียดขนาดลมพัดขนขยับด้วย เนื้อเกือบล้วนๆ พวกพรรณาก็มีบ้างแต่ไม่ถึงกับน่ารำคาญ ผมชอบเรื่องนี้เป็นพิเศษเพราะเห็นพัฒนาการของตัวเอกคือ เอรากอน อย่างละเอียด ไม่มากเกินไป ไม่น้อยเกินไป อ่านไปอ่านมานึกว่าแต่งโดยกิมย้งซะอีก

จำได้ว่าตอนประถมติดหนังจีนงอมแงม ตั้งแต่ กระบี่ไร้เทียมทาน ชอลิ้วเฮียง มังกรหยก 3 ภาค หลังจากนั้นเลยเป็นต้นเหตุให้ต้องเสียเงินเสียทองไม่น้อยสำหรับการไล่ซื้อนิยายมาอ่าน นับจากวันนั้นถึงวันนี้ก็ยังคงอ่านอยู่เรื่อยๆ มีเวลาก็มักกลับไปหยิบเรื่องเก่าๆ มาอ่าน อาจารย์ที่เคารพและรุ่นพี่ที่ทำงานก็คุยกันเรื่องกำลังภายในประจำ พักหลังกำลังภายในมันเริ่มถึงขั้นลึกซึ้งน่าติดตามมากขึ้นเรื่อย จินตนาการของผมเลยวิ่งกระฉูด ขับรถแทบตามองข้างหน้า แต่ในหัวมีแต่เรื่องกำลังภายใน กลัวว่าจะเสยท้ายคันหน้าเข้าซักวันเลยอยากหาที่ระบาย แต่ระบายแถวนี้คงไม่เหมาะ จะเอาไปใส่ในพวกเว็บบอร์ดก็รู้สึกแปลก ไม่ได้อยากถาม ไม่ได้อยากคุย แค่อยากระบาย จะไปชวนคนอื่นคุยก็จะเสียเวลางานมากเกินไป สุดท้ายเลยมาจบที่ The Boolim Blog

Eragon เป็นหนังที่ผมสนใจมานานแล้ว อยากดู อยากอ่าน แต่พึ่งได้ดู พึ่งได้อ่าน ก่อนหน้านั้นได้อ่านคำวิจารณ์มาบ้างจาก rawitat's blog ซึ่งทำให้เห็นว่ามหากาพย์เรื่องนี้ "ใครๆ ก็ไม่รัก" แม้แต่ IMDb ยังได้เรตติ้งแค่ 4.9/10 แต่ไม่ว่าจะแย่แค่ไหน ผมก็ยังอยากดู เพราะเพลงจบเพราะมาก (Keep Holding On) จนในที่สุดก็หามาดูจนได้ ดูจบรีบวิ่งไปซื้อหนังสือมาอ่าน เนื่องจากในหนังกับที่อ่านจาก Wikipedia มันแทบไม่เหมือนกันเลย หายไปเยอะมากๆ

ผมได้ยินกิตติศัพท์ของ Ender's Game มานานมาก ถ้าจำไม่ผิดครั้งแรกที่ได้ยินคือเมื่อ 8 ปีที่แล้วจากปากของอาจารย์ผมเอง ทุกครั้งที่คุยเรื่องนิยาย ไม่ว่าจะเป็นจีนหรือว่าวิทยาศาสตร์จะต้องมีเรื่องนี้มาเกี่ยวข้องเสมอ ถ้าจะอธิบายให้ถูกก็คือ ผมได้ฟังเรื่องฉบับย่อประมาณปีละอย่างน้อย 2 ครั้งเป็นเวลา 8 ปี ไม่ว่าจะเป็นรุ่นพี่รุ่นน้อง ถ้าเรียนหรือทำงานกับอาจารย์ผม รับรองว่าต้องเคยได้ยินอย่างน้อยก็มีเรื่องปนๆ มาบ้าง บางทีก็ไม่ได้บอกชื่อเรื่อง แต่พอเริ่มปุ๊ปก็แทบจะเดาชื่อเรื่องออกทันที ผมชอบอ่านนิยาย แต่เน้นไปทางด้านจีนหน่อย กำลังภายในประมาณนั้น พวกวิทยาศาสตร์ก็อ่านบ้าง แต่ไม่ถึงกับติด ถ้าเรื่องดังๆ ก็จะพยายามหามาอ่าน แค่กันตกยุค แต่เรื่องนี้อยากอ่านมานาน พอดีได้ข่าวจากรุ่นน้องอาจารย์เดียวกัน โชคร้ายที่ตอนไปเดินงานหนังสือไม่ได้ซื้อมาด้วยเพราะไม่รู้... สามวันก่อนก็เดินหาที่ซีเอ็ดแต่ก็ยังไม่เจอ เมื่อสองวันก่อนก็บ่นๆ ที่มหาลัยกับรุ่นพี่อาจารย์เดียวกัน ยังไม่ทันพ้นชั่วโมงก็พบ Ender's Game เกมพลิกโลก ภาคภาษาไทยวางอยู่บนโต๊ะอาจารย์ เมื่อวานเลยยืมมาอ่านทันที เดี๋ยวค่อยซื้อทีหลัง ตอนนี้ยังไม่มีโอกาสไปเดินหาจริงๆ จังๆ

ตวนอื้อ ชื่อนี้ก็บอกในตัวแล้วว่าเป็นคนตระกูลตวนแน่ๆ เพราะฉะนั้นก็ต้องฝึก ดัชนีสุริยัน แน่ๆ แต่ไม่ครับ ตวนอื้อ ฝึกมั่วมาก ฝึกเยอะแยะ แต่ไม่ได้ฝึก ดัชนีสุริยัน ซักนิด ชะตาของ ตวนอื้อ เรียกว่าน่าสงสาร และก็น่าอิจฉาในเวลาเดียวกัน เพราะโดยนิสัยแล้วต้องเรียกว่า หนอนตำราคร่ำครึ อายุก็ไม่น้อยแต่ไม่สนใจเรียนวิทยายุทธซักอย่าง เป็นที่เสื่อมเสียของตระกูลชัดๆ แต่ดันโชคดีได้ฝึก ลมปราณภูติอุดร ท่าเท่าท่องคลื่น และ กระบี่หกชีพจร ทั้งสามวิชานี้รวมกันทำให้ ตวนอื้อ กลายเป็นยอดฝีมือแม้ว่าจะไม่ค่อยตั้งใจฝึก และเริ่มฝึกเมื่อโตแล้วก็ตาม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กำลังภายใน ของ ตวนอื้อ ไม่เป็นรองใครเด็ดขาด