สนมฟุฝากถุงบุหงากับซุนไป่หยางเพื่อนำไปให้เอ่อฉุนบรรเทาอาการหอบ โดยขอร้องซุนไป่หยางไม่บอกว่านางเป็นคนทำให้เพราะกลัวเอ่อฉุนจะผิดใจกับสนมหยู เหตุที่นางทำดีกับเอ่อฉุนเพราะนางคิดว่าเอ่อฉุนมีลักษณะคล้ายกับน้องสาวของนางที่ต้องแยกจากกัน ซุนไป่หยางจึงถามว่านางคิดจะเล่าเรื่องของนางให้เอ่อฉุนฟังหรือไม่ แต่นางกลับปฏิเสธเพราะนางคิดว่าคนอื่นนั้นไม่เข้าใจนาง

ซุนไป่หยางไปตรวจอาการของเอ่อฉุน เอ่อฉุนได้ถามถึงความสัมพันธ์ระหว่างซุนไป่หยางและสนมฟุ ซุนไป่หยางบอกว่าเป็นหน้าที่ของตนที่ต้องดูแลคนป่วยพลางบอกว่าอาการของเอ่อฉุนนั้นดีขึ้นแล้ว เอ่อฉุนกลับบอกว่าอาการของนางดูเหมือนยังไม่ดีขึ้น เพราะมีหมอหลวงอีกคนบอกคนละอย่างกับซุนไป่หยาง ซุนไป่หยางจึงบอกว่าเดี๋ยวจะให้คนเชิญหมอท่านนั้นมาตรวจอาการของนางให้อีกที เอ่อฉุนจึงบอกว่าซุนไป่หยางต้องการไล่นางไปรักษากับหมออื่น ซุนไป่หยางจึงให้ถุงบุหงากับเอ่อฉุน พร้อมกับอธิบายให้เอ่อฉูนเข้าใจว่าการรักษาของตนเป็นหน้าที่ ไม่ได้เกี่ยวกับว่าผู้นั้นจะเป็นใคร พลางขอตัวกลับ

อันเชี่ยนมาหาเสี่ยวลู่จื่อทำให้รู้ว่าเสี่ยวลู่จื่อถูกลงโทษจากเอ้อกงกง และรู้ว่าเสี่ยวลู่จื่อกำลังจะถูกย้าย อันเชี่ยนจึงไปหาเอ้อกงกงเพื่อขอร้องไม่ให้เอ้อกงกงย้ายเสี่ยวลู่จื่อไป เอ้อกงกงจึงสั่งให้อันเชี่ยนล้างเท้าให้ตน และปฏิบัติกับตนให้สมกับที่กำลังจะเป็นภรรยาของตน สำหรับเรื่องของเสี่ยวลู่จื่อตนจะยกโทษให้ครั้งหนึ่ง

ขงอู่นำเงินที่ตนมีไปช่วยเหลือย่าของอันเชี่ยนเพื่อให้มาวังหลวงทำให้เฉินส่วงตกใจ และรู้ว่าขงอู่มีจดหมายของย่าอันเชี่ยนที่ฝากถึงอันเชี่ยนแต่ยังไม่ได้ให้นาง ตนจึงไปบอกให้อันเชี่ยนรู้ อันเชี่ยนจึงถามขงอู่ขงอู่จึงเอาจดหมายให้ และบอกว่าย่าของนางไม่เป็นไรแล้ว เอ้อกงกงผ่านมาเห็นพอดี และคิดว่าอันเชี่ยนนัดกับขงอู่ อันเชี่ยนจึงแก้ต่างให้ขงอู่ เอ้อกงกงโมโหจึงตบหน้าอันเชี่ยน ขงอู่ ขงอู่โมโหจึงว่าเอ้อกงกง เฉินส่วงพยายามไกล่เกลี่ย พอดีมีสนมเดินผ่านมา เอ้อกงกงถึงต้องกลับไป

คืนนั้นเป็นหน้าที่ของขงอู่และเฉินส่วงเฝ้าประตูวัง ขณะที่รถขนน้ำกำลังจะออกจากวัง ขงอู่และเฉินส่วงตรวจเรียบร้อยแล้วจึงให้ผ่าน แต่เอ้อกงกงได้หยุดและบอกว่ามีคนแอบนำสมบัติของในวังไปขายโดยอาศัยรถม้าตนจึงมาค้น แต่กลับไม่พบอะไรทำให้เอ้อกงกงเจ็บใจ ขงอู่จึงเหน็บแนมทำให้เอ้อกงกงลงมือจะทำร้ายขงอู่จนทำให้ผ้าปักที่ขงอู่เก็บไว้ตกลงมา เอ้อกงกงจึงบอกว่าขงอู่ขโมยของในวัง และจะให้ทหารจับตัวขงอู่และเฉินส่วงไปแต่หัวหน้าของทั้งสองมาช่วยไว้ และเฉินส่วงได้บอกว่าผ้าปักผืนนั้นเป็นของอันเชี่ยนให้กับขงอู่เอง ดังนั้นขงอู่จึงไม่ได้ขโมย เอ้อกงกงโมโหจึงกลับไป เฉินส่วงจึงกรซิบกับขงอู่ว่าต้องขอบใจอันเชี่ยนที่มาบอกให้รู้ล่วงหน้า มิเช่นนั้นคงโดนเอ้อกงกงจับตัวไปแล้ว

อันเชี่ยนกำลังกลับไปยังที่พักของตน แต่เอ้อกงกงและไต้เท้าเฉาหลานชายได้มาดักตัวไว้ และเอ้อกงกงพยายามให้หลานของตนข่มขืนอันเชี่ยน เพื่อให้สืบทายาท เพราะตนเองไม่สามารถสืบทายาทได้เพราะเป็นขันที อันเชี่ยนพยายามขัดขืน พอดีขงอู่มาช่วยไว้และทำให้ขงอู่ต้องฆ่าเอ้อกงกงและหลาน ขงอู่จึงนำศพของทั้งสองซ่อนในบ่อน้ำและปิดตายบ่อน้ำ

สนมหยูได้ถามหาเอ้อกงกงและเพิ่งรู้ว่าเอ้อกงกงหายตัวไป ฝั่งขงอู่ก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ว่าเอ้อกงกงหายไปไหน เพื่อนๆต่างมาแซวว่าเอ้อกงกงหายไปอาจเป็นเพราะขงอู่ก็ได้ เพราะเมื่อคืนขงอู่หายตัวไป แต่เฉินส่วงมาแก้ตัวไว้ให้ว่าขงอู่อยู่กับเค้า

ขณะที่ขงอู่และเฉินส่วงกำลังไปให้อาหารกานั้นเฉินส่วงได้พูดถึงเอ้อกงกงและถามถึงขงอู่ว่าไปไหนมาเมื่อคืน แต่ขงอู่ไม่ได้บอกความจริงเฉินส่วงจึงให้ขงอู่บอกคนอื่นว่าอยู่กับตน

อันเชี่ยนกำลังสอนสาวงามปักผ้าแต่เหม่อลอยทำให้สาวๆถามว่าเป็นเพราะเอ้อกงกงหายไปหรือไม่ ระหว่างนั้นอี้หยิงก็กลับมาจากตำหนักของสนมหยูและบอกว่าสนมหยูไม่อยากดูดอกไม้แล้ว เพราะต้องการสืบเรื่องเอ้อกงกง และช่วงนี้ใกล้ถึงสาร์ทจีนแล้วในวังต่างพาลือเรื่องภูตผี เหล่าสาวงามต่างพากันกลัว อันเชี่ยนจึงเข้ามาดุนางกำนัลที่เล่าเรื่อง ขณะนั้นขันทีคนสนิทของสนมหยูได้มาหาอันเชี่ยนและบอกว่าสนมหยูให้อันเชี่ยนเข้าเฝ้า

สนมหยูได้ประทานผ้าเป็นของขวัญแต่งงาน และกล่าวถึงเอ้อกงกงที่หายไป อันเชี่ยนขอร้องสนมหยูให้ไว้ชีวิตตน สนมหยูบอกว่าเพราะอันเชี่ยนช่วยพวกของฉีกงกงจึงต้องมีวันนี้ และต่อให้ไม่มีเอ้อกงกงก็ยังมีกงกงคนอื่นอีกมากมายที่จะแต่งงานกับอันเชี่ยนทำให้อันเชี่ยนเสียใจมากและกลับมาร้องไห้

อันเชี่ยนได้มาระบายกับเสี่ยวลู่จื่อ เสี่ยวลู่จื่อพยายามปลอบใจ อันเชี่ยนบอกว่าที่ตนเองทำอยู่เพราะพยายามรักษาศักดิ์ศรีของตนไว้ เสี่ยวลู่จื่อจึงบอกว่าบางทีฮองเฮาอาจจะช่วยได้ ซึ่งต้องรอให้ฮองเฮากับฮ่องเต้กลัมาก่อน

ที่ในวังได้มีข่าวลือว่าสนมเฉินที่ตายไปแล้วได้กลับมาล้างแค้นเอ้อกงกง เพราะเอ้อกงกงได้อยู่ตอนที่สนมเฉินถูกฆ่า และสนมเฉินอาจกำลังกลับมาล้างแค้นคนอื่นด้วย

ฉีกงกงได้มาหอแพทย์เพราะจะขอพักอาศัยเนื่องจากออกจากวังไม่ทัน ฉีกงกงได้คุยกับซุนไป่หยางและได้ฝากจดหมายให้กับเอ่อฉุน ซุนไป่หยางได้นำจดหมายของฉีกงกงมาให้เอ่อฉุน ซุนไป่หยางพยายามเตือนเรื่องของฉีกงกง ระหว่างที่ซุนไป่หยางกลับได้เจอกับอี้หยิงทำให้ทั้งคู่เกิดการปะทะคารมกัน และซุนไป่หยางได้พยายามเตือนเรื่องสนมหยูกับอี้หยิงและทำให้อี้หยิงทราบว่าฮ่องเต้กำลังจะกลับมา อี้หยิงได้มาหาอันเชี่ยนเพราะรู้ว่าอันเชี่ยนไม่ค่อยสบาย อี้หยิงถามอันเชี่ยนว่ามีเรื่องอะไรกัสนมหยูหรือไม่ เพราะนางเห็นว่าอันเชี่ยนไม่ค่อยสบายใจ อันเชี่ยนบอกว่าไม่มีอะไรและขอบคุณอี้หยิงที่เป็นห่วง แต่อี้หยิงพยายามถามแต่อันเชี่ยนไม่บอก อี้หยิงจึงไม่ขะยั้นขะยอต่อ

เป่าฉานได้นำเรื่องสนมเฉินมาเล่าให้กับสนมหยูฟัง ทำให้สนมหยูโมโหเป่าฉานมาแต่ยังเห็นกับที่เป็นคนสนิทจึงไม่ได้ลงโทษ ส่วนอันเชี่ยนได้นำเครื่องเซ่นมาไว้ที่บ่อน้ำที่ซ่อนศพของเอ้อกงกงและอี้หยิงแอบตามมาเห็น

เป่าฉานได้แอบไปเซ่นไหว้สนมเฉินทำให้สนมหยูรู้แอบได้สั่งทำโทษนาง เพราะนางกำลังจะเปิดโปงความลับของสนมหยูจึงได้นำเป่าฉานไปขังไว้ และทำให้สนมหยูรู้ว่ามีคนแอบแกล้งทำให้ผู้คนในวังคิดว่ามีวิญญาณของสนมเฉินกำลังอาละวาด เพราะมีคนกำลังต้องการทำร้ายตน

วันนี้เป็นวันสาร์ทจีน สนมหยูได้มาเข้าเฝ้าฮองเฮา ฮองเฮาด้ถามถึงเอ้อกงกงแต่สนมหยูบอกว่าไม่มีอะไร ฮองเฮาจึงถามเรื่องการแต่งงาานระหว่างเอ้อกงกงกับอันเชี่ยน เพราะช่วงสาร์ทจีนไม่ควรมีงานมงคล และเอ้อกงกงได้หายตัวไปเหมือนเป็นลางร้าย ฮองเฮาจึงขอให้สนมหยูยกเลิกการแต่งงานของอันเชี่ยน แต่สนมหยูบอกว่าเรื่องการหายตัวไป และการแต่งงานเป็นคนละเรื่องกัน และนางจะสืบเรื่องที่เอ้อกงกงหายตัวไป สำหรับเรื่องการแต่งงาน ถ้าฮองเฮาไม่เห็นด้วย นางจะขออนุญาตจากฝ่าบาทเอง

สนมหยูกลับมาที่ตำหนักและโมโหเรื่องฉีกงกงที่แอบแต่งเรื่องสนมเฉิน และฮองเฮาที่จะช่วยอันเชี่ยน และคิดว่าพวกนี้กำลังสมคบกันเพื่อที่จะทำร้ายนาง ระหว่างนั้นอี้หยิงได้มาหาสนมหยูและทูลเรื่องอันเชี่ยนแอบไปไหว้ที่บ่อน้ำคาดว่าเป็นเรื่องของเอ้อกงกง สนมหยูขอบใจและให้นางไปเตรียมตัวในงานสาร์ทจีนคืนนี้ หลังจากที่อี้หยิงกลับไปสนมหยูจึงได้ให้ขันทีรีบไปตามอันเชี่ยนมาพบโดยเร็ว

ในวังกำลังจัดงานสาร์ทจีน อันเชี่ยนได้มาหาเสี่ยวลู่จื่อเพื่อขอเครื่องเซ่นเพิ่ม แต่ขงอู่ได้มาชวนอันเชี่ยนแอบไปพบท่านย่าเพราะคืนนี้คนกำลังยุ่งทำให้การดูแลคนเข้าออกวังหละหลวมเราจึงไม่ควรพลาดโอกาสนี้ ระหว่างนั้นได้มีขันทีได้นำทหารจะเปิดบ่อน้ำนั้นและพบศพของเอ้อกงกง และหลานชาย นอกจากนี้ยังพบศพอีกหนึ่งศพที่ไม่รู้ว่าเป็นใครจึงได้มารายงานสนมหยู

ขงอู่และอันเชี่ยนกำลังจะหนี แต่อันเชี่ยนกลัวว่าขงอู่จะเดือดร้อนไปด้วย แต่ขงอู่บอกว่าเขาเต็มใจที่จะช่วย เฉินส่วงจึงบอกว่าเพราะว่าขงอู่ชอบนางจึงช่วย ขงอู่จึงไล่ให้เฉินส่วงไปดูต้นทาง อันเชี่ยนบอกว่านางทราบว่าขงอู่คิดอย่างไร นางจึงไม่อยากให้ขงอู่เดือดร้อน และนางคิดจะมอบตัวว่านางเป็นคนฆ่าเอ้อกงกงแต่เพียงผู้เดียว ระหว่างนั้นขันทีได้ตามหาอันเชี่ยนเจอจึงนำตัวนางกลับมาหาสนมหยู สนมหยูสอบถามกับอันเชี่ยนแต่อันเชี่ยนกลับบอกว่านางเป็นคนทำเพียงผู้เดียว สนมหยูถามเรื่องของฉีกงกงและพรรคพวกแต่อันเชี่ยนไม่ยอมบอก สนมหยูจึงขู่ว่าการฆ่าคนตายในวังนอกจากตนจะถูกประหาร ยังทำให้ญาติพี่น้องต้องถูกประหารทั้งหมด อันเชี่ยนขอร้องให้ไว้ชีวิตย่าของตน อันเชี่ยนจึงตัดสินใจที่จะบอกว่าใครเป็นพวกของเอ้อกงกงแต่พอดีฮองเฮาเสด็จมาพอดี